Σαν σήμερα 19.03.2023 πριν 2 χρόνια δηλαδή, έκανα ένα όνειρο μου πραγματικότητα. Πήγα στο Παρίσι με σκοπό να δω τον αγαπημένο μου ποδοσφαιριστή να παίζει μπάλα από κοντά, τον οποίο έχω παιδικό ήρωα από τότε που ήμουν 8 χρονών. Δεν θα σταθώ όμως μόνο σε αυτό το κομμάτι, θα μιλήσω για την συνολική εμπειρία του Paris Saint Germain-Stade Rennais. Το εξωγηπεδικό κομμάτι θύμιζε περισσότερο βόλτα σε εμπορικό κέντρο παρά γήπεδο. Μία καντίνα μόνο με κακό "βρωμικο", καθόλου συνθήματα και μεγάλη ουρά στην μπουτίκ ήταν κάποια πράγματα τα οποία έζησα εκεί. Αφού περάσαμε τα τουρνικέ το τοπίο άρχιζε να αλλάζει λίγο, πράγμα που δεν περίμενα. Η εξέδρα των οργανωμένων ήταν δυναμική από την πρώτη στιγμή με συνθήματα, τύμπανα και σημαίες. Λίγο μετά βγήκε η ομάδα για προθέρμανση. Δεν θα κρύψω ότι δάκρυσα όταν είδα από κοντά τον αγαπημένο μου ποδοσφαιριστή, δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου πάνω από τον παγκόσμιο πρωταθλητή Leo Messi. Στον αγώνα τώρα η Pari έχασε με 0-2, αλλά προσωπικά δεν με ένοιαξε καθόλου δεν ήμουν εκεί για την ομάδα, αλλά για τον παίκτη. Έβγαλα όλο το ματς να κοιτάω μόνο τον Αργεντινό μάγο. Είδα τον Messi να κάνει μαγικά με την μπάλα από την προθέρμανση κίολας, να βγάζει μπαλιές και να δημιουργεί φάσεις που δεν περίμενα, να περνάει ποδοσφαιστες σαν σταματημένους, να κινείται τόσο έξυπνα στον χώρο. Είναι πολύ διαφορετικό να τον βλέπεις από κοντά παρά από την τηλεόραση. Προφανώς είδα και άλλους αστέρες του ποδοσφαίρου, αλλά δεν τους έδωσα ούτε μια στιγμή σημασία. Όταν ο Messi είναι εκεί δεν μπορείς να κοιτάξεις αλλού!!
Νίκος Σεϊδαρίδης
Add comment
Comments